کانتور متد (Contour Method)
روش کانتور یکی از جدیدترین و مناسب ترین روش های مخرب اندازه گیری تنش های پسماند (به ویژه در قطعات ضخیم و دارای الگوهای پیچیده از تنش های پسماند) است که نسبت به روش هایی مانند مقطع زنی، از قدرت تفکیک و دقت بالاتری برخوردار است. در این روش که بر پایه تئوری الاستیسیته و قانون انطباق الاستیک بوکنر بنا شده است، ابتدا قطعه مورد نظر با یک برش، به دو بخش تقسیم می شود. ایجاد برش در نمونه های دارای تنش های پسماند، منجر به آزادسازی تنش های عمود بر سطح برش خورده شده که به صورت جا به جایی بر روی سطوح مذکور، نمود پیدا می کند. طبق تئوری الاستیسیته، مقدار نیروی سطحی لازم برای برگرداندن سطح تغییر شکل یافته به شکل اولیه، برابر با تنش های پسماندی است که درحین برش آزاده شده اند. بنابراین، پس از بررسی سطوح حاصل از برش، تعیین میزان جا به جایی ها و استفاده از تئوری فوق، می توان تنش های موجود در قطعه اولیه را با استفاده از یک مدل اجزاء محدود، محاسبه نمود. برای افزایش دقت در این روش، لازم است فرآیند برش قطعه با دقت بالایی انجام شود و سطح برش خورده کاملا تخت باشد.
نحوه استفاده از اصل جمع آثار و اندازه گیری تنش های پسماند با استفاده از روش کانتور
تصویر شماتیک سمت چپ از: (Prime, M.B.(2001